ιστορίες από το national railway

Τελευταία τα έχω βάλει με τα τρένα, αφού βρήκαν και τα έβαλαν και αυτά μαζί μου. Προσπαθώ να διαβάσω ένα βιβλίο, μία κάποια ώρα που είναι πρωί γενικά και για μένα ειδικά πολύ πρωί. Πίσω και αριστερά μου ένας άντρας και μια γυναίκα. Κάθονται σε θέσεις αντικριστές, αλλά όχι ο ένας απέναντι στον άλλο. Τα αγγλικά τους βαριά και οι φωνές τους δυνατές, κυκλοφορούν σε όλο το βαγόνι. Προσπαθώ να απομονωθώ αλλά δεν τα καταφέρνω.

My face, λέει, το πρόσωπό της είναι αφυδατωμένο. Να βάλει κρέμα της απαντάει, έχει ξεχάσει μια ροζ, τι ροζ λέει αυτή, να έρθει να την πάρει λέει αυτός. Δεν είναι κρέμα και δεν είναι ροζ. Είναι το μπουκάλι ροζ και είναι μαλακτικό για τα μαλλιά και ΔΕΝ, τονίζει, είναι δικό της. Είναι της Pen λέει αυτός, θα το άφησε στο αυτοκίνητο.

Και από την Pen, θυμάται να της πει ότι έχει ξεχάσει και ένα pen και το χρησιμοποίησε λέει κάτι να υπογράψει, ελπίζει να μην την πειράζει.

Γυρίζω και τη βλέπω να ψάχνει τον εαυτό της σε έναν μικροσκοπικό καθρέφτη.

How do I look like? Και χωρίς ανάσα του δηλώνει ότι της χρωστάει 350 λίρες. Δεν σε εμπιστεύομαι της λέει στα μούτρα και την πετυχαίνει πίσω από τον καθρέφτη.

I wish, εύχεται λέει κάτι που δεν πιάνω και εύχεται μετά να την εμπιστευόταν που δεν το έπιασα με έπιασε αυτό, έτσι όπως το έσβηνε σε ένα αγγλικό me. Τα έχει γράψει σε ένα χαρτί τα χρωστούμενα, θα του το δείξει, αλλά κανείς σ’ όλο το τρένο δεν ενδιαφέρεται γι’αυτό.

Θα σε πληρώσω love, μα πρέπει να περιμένει, της λέει και εκείνη βάφεται. Ξεκίνησε μια δουλειά με έναν φίλο του, την ρωτάει αν τον θυμάται, αλλά να μην τη νοιάζει τι δουλειά. Και εκείνη τον μαλώνει, γιατί εννοείται τον θυμάται το φίλο του, αλλά αναρωτιέται κιόλας, ανάμεσα στον καθρέφτη, ανάμεσα στον ήχο του τρένου στις ράγες, πως δείχνει το δέρμα της τώρα και σε ποιο σταθμό φτάσαμε. Φτάσανε.

Αυτός κάτι λέει για τη μάνα του και αυτή ανησυχεί. Κάτι θυμούνται που έγινε μισό τότε που ήταν μαζί και μισό συνεχίζει τώρα που δεν είναι και ξεκαρδίζονται στα γέλια. Της λέει ότι έμαθε να χρησιμοποιεί το ίντερνετ και την ενημερώνει πόσο εύκολο είναι να βρεις τα πάντα εκεί μέσα και εκείνη φαίνεται να καμαρώνει που αυτός τα καταφέρνει και φαίνεται σε όλο τα βαγόνι.

Ξέρεις τι ώρα ξύπνησα; ρωτάει. Στις 6.30 που την πήρε τηλέφωνο ξύπνησε, ξέρω εγώ που το άκουσα και αυτός της κόβει τον αέρα λέγοντας ότι δεν της τηλεφωνεί πια. Not any more.

Αγόρασε ένα ουίσκι της λέει μετά και αυτή δεν πίνει darling και ξεκαρδίζονται ξανά με κάτι που δεν κατάλαβα και ούτε που τους νοιάζει.

Κατεβαίνοντας τον άκουσα να της λέει ότι είναι όμορφη. Όχι έτσι. Σε άλλη γλώσσα. Σε κάθε γλώσσα. Είναι όμορφη.