good girl

Βουτάω το χέρι μου μέχρι τον αγκώνα και ακόμα πολύ στην τσάντα και ανακατεύω πράγματα. Χάος γυναικεία τσάντα, κατάσταση που κοροϊδεύω, νομοτελειακά την παθαίνω.  Οι ζαχαρίνες στον έναν από τους τρεις πάτους ανάμεσα στα φερμουάρ αρνούνται να βρεθούν.  Αδειάζω πάνω στα σχέδια περιεχόμενα. Βιταμίνες, χάρτες, μια σοκολάτα, τρία βιβλία.

Oh church books! Good girl you are.

Έχω πετάξει πάνω από τους υπολογισμούς με τα δοκάρια μια αρραβωνιαστικιά περσινή, έναν Χριστιανόπουλο και τον Cummings.  Δεν ζορίζομαι με εξηγήσεις. Τέτοια τα έκρινε, τέτοια ας είναι. Τα church books με κάνουν καλό κορίτσι. Τέτοια με αποφάσισε, τέτοια θα είμαι.

Τις οθόνες μου αγκαλιάζει μια ασημένια, ευχάριστα κιτς, γιρλάντα, που με εμποδίζει να δω το Χ που κλείνει τα παράθυρα. Ανασηκώνω κρόσσια αναγκαστικά και συνεχίζω. Τα φωτάκια χορεύουν ακροβατώντας στο διαχωριστικό και προσπαθούν να με τραβήξουν στα Χριστούγεννα, μα έχω να αποφασίσω αν θα βάλω 6Φ16 ή 4Φ20 στα υποστυλώματά μου.

Δεν θυμάμαι αν ήμουν όντως καλό κορίτσι και έπαιρνα δώρο ή αν με έβγαζαν πάντα στο τέλος τέτοιο. Θυμάμαι να θέλω να γίνω κάτι έξω από καλό ή κακό.  Ή να γίνομαι και τα δύο κατά περίπτωση, ακόμα και ταυτόχρονα, αλλά απαραίτητα, χωρίς να αναφέρεται κάπως το αποτελέσματα. Να μην έχει σημασία, να μην είναι λόγος ή δικαιολογία για τίποτα άλλο.

Η εταιρεία μας είναι μεγάλη, έχει μεγάλες απαιτήσεις, μικρό δέντρο στη ρεσεψιόν του ορόφου μας, χωρίς λαμπάκια.  Τα λαμπάκια έχουν απλωθεί στα διαχωριστικά μας σαν αναρριχητικά φυτά. Αναβοσβήνουν ρυθμικά ή τυχαία και μοιάζει σαν να σαλεύει ο πράσινος μαλακός κορμός τους. Εμείς ακροβατούμε στα εσωτερικά των διαχωριστικών, φορές ασάλευτοι, σαν να περιμένουμε να μας τυλίξει ζεστά ή να μας πνίξει ακόμα πιο ζεστά ο κορμός.

Τελευταία νομίζω ότι μένω υπερωρίες μόνο και μόνο για να βγάζω εγώ το φυτό από την πρίζα. Έτσι για να λέω ότι κάτι αποφάσισα.