Ένα μικρό κουτάκι ευτυχίας να ανοίξεις και να μπεις μέσα. Και
ευτυχισμένος θα είσαι μόνο όταν θα το κρύψεις. Και αγώνα θα κάνεις για να γνωρίζεις
μόνο εσύ που έκρυψες αυτό το κουτάκι. Αλλιώς θα σηκώνεσαι στις μύτες των ποδιών
σου για να το δείχνεις. Και έτσι θα ξεχάσεις
την ευτυχία σου. Και ζήλια θα προκαλείς μόνο στους ομοίους σου. Οι ξεχωριστοί
είναι μέσα στο δικό τους κουτάκι πάνω από το ύψος των ματιών σου και δεν τους βλέπεις
όσο κι αν τεντώνεσαι. Και όσο και αν φωνάζεις για να δουν το άδειο κουτάκι σου,
εκείνοι έχουν κλείσει το δικό τους και δεν ακούν τίποτα. Και όσο μεγαλώνεις τα
γράμματα σου και γράφεις έχω ένα μεγάλο
κουτί με ευτυχία το κουτί σου θα μικραίνει και εσύ μαζί. Και όσο περισσότερο κόσμο μαζεύεις να δει την ευτυχία σου, τόσο πιο μόνος σου θα νιώθεις και όλο από την ευτυχία σου θα χάνεις.
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν κάνουν φασαρία. Δε γράφουν με
μεγάλα γράμματα, δεν κουνούν χέρια και πόδια για να τους προσέξεις. Έχουν
συνείδηση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται και απλά τη σέβονται.
Είναι, όμως, απαραίτητο να έχει και κλειδαριά αυτό το κουτάκι. Για να δίνεις πρόσβαση, πότε-πότε, σε όποιον σου δίνει με τη σειρά του το κλειδί του δικού του. Να βλέπεις πόσο ευτυχισμένος είναι και, ήσυχα, χωρίς κουβέντες μεγάλες και έργα ασυνάρτητα, να φροντίζεις να επιστρέφει χωρίς τις αδικίες και τις πληγές που γνώρισε και φέρει. Να δίνεις, και να παίρνεις, μία ακόμη ευκαιρία να μπεις σ' αυτό νεότερη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απαραίτητο, αλλά θέλει μεγάλη προσοχή, που θα δώσεις και από που θα πάρεις, γιατί συνηθίζονται οι μεγάλες κουβέντες και τα ασυνάρτητα έργα. Το κουτάκι γεμίζει αδικίες και ψευτιές, που εκείνος που επέτρεψες εσύ, αφήνει. Και θέλει χρόνο να καθαρίσεις το κουτάκι και να το γεμίσεις πάλι ευτυχία. Νεότερος μπορεί να μη βγεις, μα σοφότερος σίγουρα.
Διαγραφή