how much a full can care

Τον έχω δει τα βράδια που ξαγρυπνά ψάχνοντας τα δάχτυλά της με το στόμα του σε στρώμα και σεντόνια. Εκείνη που την έλεγε γυναίκα του, κάνοντας το γάμμα κεφαλαίο. Γυναίκα του χωρίς μια απόδειξη σε κάποιο δάχτυλό της. Με γάμμα κεφαλαίο. Τώρα γάμα και τα γυναίκα και τα εκείνη του. Τον είδα και τα ξημερώματα να σηκώνεται να βγαίνει από το σπίτι. Τα ξημερώματα που κόβονται, μοιράζονται στα τρία, τη μελαγχολία του σούρουπου, τη μοναξιά του πρωινού, τα μισά του μεσημεριού. Δεν θυμάμαι αν τον έχω δει να σκύβει να σηκώσει την πόρτα του γκαράζ ή αν απλά πατάει το κουμπί. Δεν θυμάμαι ούτε πόσους κυλίνδρους άκουσα ούτε σε τι σειρά. Αν με τη μανιβέλα ή με τη μίζα έκανε να δουλέψει το μότερ. Δεν είδα αν πέρασε δρόμους με άσφαλτο και πολυκατοικίες ή τσιμεντόδρομους με μονοκατοικίες και σπίτια χαμηλά. Είδα να φτάνει θάλασσα και να την προσπερνά μη γίνει θάλασσα.

  

Κι ύστερα σε κάποιο μπαρ, να μη θυμάμαι να το γράψω, αν κάποιος δίσκος έλεγε I was a fool to leave him, ή αν εκείνη στήριζε κορμό και έμπλεκε, το ένα μόνο, πόδι της,  σε ένα σκαμπό ψηλό και τραγουδούσε πίσω από καπνούς, μπροστά από ένα μικρόφωνο, με γυρισμένο λίγο το προφίλ της, τα μάτια της κλειστά tell him how much a fool can care. Και εκείνος καθισμένος δείχνοντας την πλάτη του, με τους αγκώνες να κολλάνε στο ποτισμένο οινόπνευμα ξύλινο μπαρ, να τρίβει, λες και θα άναβε φωτιά, ανάμεσα στις δυο παλάμες του ένα ποτήρι χαμηλό. Μισογεμάτο ή μισοάδειο, όπως το δει κανείς. Και να μετράει για να βρει που έχει ρόζους πιο πολλούς, στα χέρια ή στο μπαρ, καθώς ρωτάει τον άλλο δίπλα του άμα την είδε. Αλλά δεν ξέρω κιόλας αν άκουσα καλά και μίλησε πρώτα ο άλλος δίπλα του και είπε ότι την είδε χωρίς να τον ρωτήσει. Την είδε λέει και έδειχνε καλά. And if he tells you he's lonely now and then. Και όχι δεν τον ρώτησε για εκείνον. Και ναι την επόμενη φορά, ναι, την επόμενη, ούτε την επόμενη, τίποτα δεν θα της πει.

Κι ο δίσκος ή εκείνη να του τραγουδά τα how, τα much και τα care. Εκείνη που τώρα είναι αυτή. Αυτή του τραγουδά, μια άλλη κάνει ότι τον κοιμίζει, καμιά δεν αφήνει να τον προσέχει. Μια, κάθε άλλη, για κάτι άλλο, αφού όλες μαζί τις ήτανε εκείνη. Εκείνη που έκανε το έψιλον να μοιάζει κεφαλαίο. Εκείνη που πια δε θέλει να ρωτά γι’ αυτόν.