Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

κάθε κυριακή

Κάνε μου μια χάρη και ανέβασε αυτές τις πετσέτες στο 101.

Ρε μάνα είναι από τις παλιές.

Είναι πεντακάθαρες. Εκείνος το ξέρει. Είναι αυτός που έρχεται κάθε Κυριακή.

Κάθε Κυριακή εδώ και δύο χρόνια. Έρχεται στις 3 το μεσημέρι και μέχρι τις 5 έχει φύγει. Πληρώνει από πριν. Εκείνη ανεβαίνει στο δωμάτιο από τις εξωτερικές σκάλες και φεύγουν μαζί από εκεί. Δύο χρόνια τώρα τον έχω δει μόνο τρεις τέσσερις φορές, εκείνη ποτέ.

Και δεν θα μπορούσε να είναι άλλη μέρα. Μόνο Κυριακή. Μια μέρα μετέωρη, ανολοκλήρωτη. Μια μέρα μόνη της. Δημιουργημένη να μένει μισή και πάλι να φαντάζει αρκετή.

Και εκείνος έρχεται κάθε Κυριακή. Εκείνος ζει μια εβδομάδα για  σκάρτες δύο ώρες μιας Κυριακής. Και του αρκούν παλιές πετσέτες και δωμάτια χωρίς θέα.


Και αν έχεις να περιμένεις Κυριακές, κάτι γίνεται. Άμα δεν έχεις να σε δω με τι παραμυθιάζεσαι.

Αν ήθελες δωμάτιο με θέα αυτό θα έβλεπες.
http://www.youtube.com/watch?v=NxZG62y07lY&feature=endscreen
 

6 σχόλια:

  1. Kι αλλες περιμενεις κατι κι απλα δεν έρχεται ποτε. Και καταλαβαινεις οτι καλύτερα να μην παραμυθιάζεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν έχεις φτάσει να κατανοείς ότι παραμυθιάζεσαι, είσαι σε καλό δρόμο. Οπότε, ίσως μπορείς να πάψεις και να περιμένεις και να παραμυθιάζεσαι. Έτσι δεν είναι;

      Διαγραφή
  2. ..μια ζωη, να κυνηγαει δυο στιγμες..

    Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ναι..καλυτερα να μην παραμυθιαζεσαι..

    Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν περιμένεις, ναι. Καλύτερα.

      Ακόμα όμως και όταν ξεκινάς Κυριακές παραμυθιασμένος ότι σε περιμένουν, ακόμα και τότε καλύτερα να ξυπνάς.

      Διαγραφή