καφές φίλτρου

Ο πρώτος καφές της σεζόν. Η συσκευασία σφραγισμένη περίμενε υπομονετικά στο ντουλάπι εδώ και είκοσι μέρες περίπου. Είναι που έτυχε και τελείωσε ο ελληνικός, είναι που βρέχει από προχθές λίγο κοροϊδευτικά αλλά πάντα μουσκεύοντας κάτι έστω και λίγο.

Μετά το άνοιγμα σε γυάλινο βάζο και στο ψυγείο να σώσουμε όση μυρωδιά προλάβουμε. Φίλτρο οικολογικό, δωρεά της μαμάς. Καφετιέρα προίκα από τον καιρό που δούλευα.

Τον καιρό που δούλευα που δεν είχα καιρό για τίποτα. Με θυμάμαι, μόνο τέσσερα χρόνια πριν, να τρώω στο όρθιο στο σπίτι, ή στη δουλειά στα κλεφτά και από τις έξι το απόγευμα και μετά να λυσσάω. Γυμναστήρια, θέατρα, μουσικές σκηνές. Ώρες περπάτημα, κανέναν καφέ. Ξενύχτια, είτε μέσα είτε έξω από το σπίτι. Και πάλι το πρωί σκουντουφλώντας να προσπαθώ να συρθώ από το κρεβάτι στο μπάνιο, να βουρτσίζω τα δόντια με το ένα χέρι και με το άλλο να φορώ το παντελόνι. Να πίνω μια γουλιά από τον χθεσινό παρατημένο, παγωμένο καφέ φίλτρου και μετά να στέκομαι για λίγο να σκεφτώ, τι μπορεί να έχει πέσει μέσα τόσες ώρες που τον έχω στο τραπέζι της κουζίνας ή τι πιθανότητες μου δίνω να με πιάσει κόψιμο με το γάλα που έχω στάξει μέσα. Λεπτομέρειες, όλα αυτά στις 7:45, ενώ έπρεπε να έχω φύγει ήδη, τουλάχιστον δέκα λεπτά πριν. Την επόμενη, την ίδια ώρα τα ίδια αναρωτιόμουν.

Στο γραφείο ακόμα ένας κουβάς καφές. Πιο πολύ γιατί χόρταινα να βλέπω την κούπα μου γεμάτη. Οκτώ ώρες δουλειάς, καμιά φορά και λίγο παραπάνω, και πάλι δεν κατάφερνα να τον φτάσω μέχρι τη μέση. Τέσσερις κούπες χρειάστηκε να αλλάξω. Πως κατάφερνε ο αφεντικός από όλες τις κούπες να σπάει τη δική μου κάθε φορά ποτέ δεν το κατάλαβα.

Ο μισθός καλός. Ούτε μικρός, ούτε μεγάλος. Έφτανε όμως. Ενοίκιο, νερό, φως, τηλέφωνο, μετακινήσεις, ασφάλεια και ο καφές είχε ωραία γεύση. Με τον πρώτο μισθό είχα πάρει ένα πορτοφόλι δώρο στον πατέρα μου. Του το έδωσα λέγοντας του:

για να βάλεις μέσα τα λεφτά που δεν θα σου τρώω πια

Τώρα φοβάμαι μην τα ζητήσω πίσω σαν να μου ανήκουν.

Ο καφές θα αντιδρά πάντα όπως το χώμα στη βροχή. Τη μυρωδιά την έχουν περιγράψει άλλοι πριν από εμένα με τρόπους που εγώ δεν θα τους φτάσω. Η δοσολογία θα είναι πάντα ίδια. Μία κούπα νερό, δύο κουταλιές γεμάτες καφέ, μία ζαχαρίνη και μισό δάχτυλο γάλα. Η γεύση δεν έχω καταλάβει γιατί αλλάζει.

Δε βαριέσαι. Η πρώτη γουλιά είναι δύσκολη.