λογαριασμοί

Πόσα xaxa μπορούν να περιγράψουν το αυθόρμητο γέλιο σου;

Πόση θλίψη να μεταδώσει μια στραβή γραμμή και μια άνω κάτω τελεία;

Τι φατσούλα μπορεί να αντικαταστήσει το πονηρό χαμόγελο σου;

Πόσα ρ μπορείς να γράψεις στο τρέμω για να το περάσεις από την οθόνη;

Πόσες συλλαβές να κόψεις και από πού για να πεις ότι σου κόπηκε η ανάσα;

Πόσα ορθογραφικά λάθη μπορούν να προδώσουν την ταραχή σου;

Πως θα προλάβεις να ενεργοποιήσεις το caps lock, για να φωνάξεις ότι σε πνίγει, να τονίσεις ένα δεν;  

Με τι αποσιωπητικά θα μεταφέρεις τις λέξεις που σβήνουν στο στόμα σου;

Ποια λέξη είναι ικανή να μεταφέρει τη σιωπή σου;

Ποιο θαυμαστικό να χτυπήσει όπως το χέρι σου στο τραπέζι;

Πως ένα log in θα αντικαταστήσει την παρουσία σου και ένα log out να αναπαραστήσει τη φυγή σου;

Πόσα αιτήματα φιλίας, like, σχόλια χρειάζονται για να ενώσουν δύο ζωές και πόσες διαγραφές, block ή report χρειάζονται για να τις χωρίσουν; 

Μάλλον έτσι δεν ανοίγουν λογαριασμοί, ούτε και κλείνουν όμως. Οι οθόνες δεν κάνουν καμπύλες εκεί στο μάγουλο και ένα χέρι από την άλλη μεριά δε μπορεί ούτε να χαϊδέψει πρόσωπο ούτε να ρίξει χαστούκι.