ξεκαθάρισμα το λες εσύ αυτό;

Τις επόμενες δέκα μέρες πρέπει να αποφασίσω τρεις φορές. Τρεις φορές «σημαντικές», σαν σύνολο δηλαδή, αφού θα έχω πάρει δεκάδες άλλες μικρές αποφάσεις.

Τι θα πάρω μαζί μου, τι θα αφήσω στο δωμάτιο που θα με φιλοξενεί όταν έρχομαι, τι θα μείνει στην αποθήκη. Το λογικό είναι να πάρω τα απαραίτητα, να αφήσω στο δωμάτιο τα αμέσως επόμενα που θα μου χρειαστούν και να μείνουν στην αποθήκη αυτά που δε χωράνε.

Μερικά τοποθετούνται ξεκάθαρα, κάποια άλλα με μικρές αμφιβολίες, μερικά με έντονη την αίσθηση του αποχωρισμού. Είναι και κάτι άλλα, που στέκονται με απορία «τι με κρατάς ακόμα;» και εγώ κουνάω το κεφάλι λέγοντας «τι σε κρατάω ακόμα;» και καταλήγουν στα απαραίτητα.

Μπάχαλο θα τα κάνω πάλι. 

Δεν είμαστε  προγραμματισμένοι για αποφάσεις και ξεκαθαρίσματα. Ακόμα και αυτοί που λένε ότι το κάνουν -μεταξύ μας- ψέματα κάνουν.